ปาลัก โคห์ลี สมัครแทงบอลออนไลน์ วัย 19 ปี วัย 19 ปี ที่สดใสและมีชีวิตชีวา นิ้วมือของเธอเลื่อนดูหน้าโซเชียลมีเดียอย่างคล่องแคล่ว ดูเหมือนกับวัยรุ่นคนอื่นๆ
จนกระทั่งเธอก้าวออกไปที่สนามแบดมินตัน ใช้เวลาสักครู่ในการซึมซับความสามารถด้านกีฬาในการแสดงขณะที่เธอแล่นผ่านการชุมนุมที่รวดเร็วอย่างไร้เหตุผล โฟร์แฮนด์ และแบ็คแฮนด์ การเปลี่ยนแปลงนั้นเกือบจะมหัศจรรย์
ปาลักเกิดมาพร้อมกับแขนที่ด้อยพัฒนา โดยเป็นผู้เล่นพารา-แบดมินตันอินเดียที่อายุน้อยที่สุดที่โตเกียวพาราลิมปิกเมื่อฤดูร้อนที่แล้ว เป็นการเดินทางที่ยากลำบากเพื่อไปยังที่ที่เธออยู่
ในเมืองและหมู่บ้านเล็กๆ หลายแห่งทั่วอินเดียมีความตระหนักน้อยมากเกี่ยวกับ Para-sport ปาลักษณ์และพ่อแม่ไม่เคยได้ยินคำว่าพารา-แบดมินตันมาก่อนปี 2559
อีกหนึ่งปีต่อมา หลังจากที่มีโอกาสได้พบกับ “คนแปลกหน้า” ที่จะมาเป็นโค้ชในอนาคตของเธอ เธอหยิบไม้เทนนิสขึ้นมาเป็นครั้งแรก ภายในปี 2019 เธอชนะการแข่งขันระดับนานาชาติครั้งแรกของเธอ
“ตอนเด็กๆ ฉันไม่เคยคิดที่จะเล่นกีฬาเลย ทุกที่ที่ฉันเคยได้ยินมา มันไม่ใช่เพราะความพิการของฉัน” เธอกล่าว
“แต่ฉันตัดสินใจท้าทายตัวเอง ฉันเปลี่ยนความพิการเป็นความสามารถพิเศษ และพารา-แบดมินตันเปลี่ยนชีวิตฉัน”
Palak เป็นหนึ่งในกลุ่มนักกีฬาพาราหญิงรุ่นใหม่ในอินเดียที่ท้าทายบรรทัดฐาน เขียนหนังสือประวัติศาสตร์ใหม่ ได้รับเหรียญรางวัล และบังคับให้คนรอบข้างเปลี่ยนมุมมองเกี่ยวกับความทุพพลภาพและเพศสภาพ
อวานี เลคารา เป็นอีกคนหนึ่ง นอกจากนี้ ในโตเกียวอายุ 19 ปี เธอกลายเป็นผู้หญิงอินเดียคนแรกที่ได้เหรียญทองพาราลิมปิก ชัยชนะของเธอในประเภทปืนยาวอัดลมยืน SH1 หญิง 10 ม. ตามมาด้วยเหรียญทองแดงในการแข่งขันปืนยาว 50 ม. 3 ตำแหน่ง SH1
อัมพาตตั้งแต่เอวลงมาในอุบัติเหตุทางรถยนต์เมื่ออายุ 10 ขวบ การยิงทำให้เธอได้รับชีวิตใหม่ เธอต้องเผชิญกับอุปสรรคมากมาย เช่น การไม่มีทางลาดที่สนามยิงปืน และการขาดอุปกรณ์ที่ปรับแต่งได้ เช่นเดียวกับความบอบช้ำทางอารมณ์อย่างรุนแรงจากอุบัติเหตุของเธอ แต่ความทะเยอทะยานของเธอไม่เคยหวั่นไหว
เมื่อพบเธอในตอนเช้าของฤดูหนาวที่อากาศแจ่มใสในเมืองชัยปุระ คุณจะเห็นได้ว่าทำไมเธอถึงอยู่ที่ด้านบนสุด
วินัยของพระภิกษุ เน้นเหยี่ยว ปรัชญาเหมือนปราชญ์ และมีเจตคติที่แสวงหาความสมบูรณ์แบบ เธอมีทุกอย่างที่ต้องการ
“หลังจากเกิดอุบัติเหตุ โลกของฉันกลับตาลปัตร” เธอกล่าว “ฉันไม่อยากคุยกับใครเลย คุณคาดหวังอะไรจากเด็กอายุ 10 ขวบ ฉันเป็นคนเก็บตัวก่อนเกิดอุบัติเหตุและกลายเป็นมากขึ้น
“จุดเปลี่ยนคือการยิง มันทำให้ผมมั่นใจในตัวเองมาก
“[แต่] ไม่ใช่ว่ามีความสุขตลอดเวลา คุณต้องไปอยู่หน้ากระจกทุกวันแล้วพูดว่า: ‘นี่คือร่างกายที่ฉันอยู่ ฉันหลงรักร่างกายนี้ ฉันมีความสามารถ ฉัน สามารถทำได้ทุกอย่าง ฉันสมควรได้รับ'”
3
นักกีฬาหญิงหลายคนในอินเดีย
ยังคงเผชิญกับการต่อต้านจากสังคมและการเลือกปฏิบัติทางเพศเมื่อพวกเขาตัดสินใจที่จะประกอบอาชีพเป็นนักกีฬา ความยากจนและการขาดสิ่งอำนวยความสะดวกก็เป็นอุปสรรคใหญ่เช่นกัน นักกีฬาหญิงพิการต้องเอาชนะทุกสิ่งและอื่น ๆ อีกมากมาย
Simran Sharma วัย 23 ปี กลายเป็นนักกีฬาชาวอินเดียคนแรกที่เข้าแข่งขันในพาราลิมปิก 100 ม. ในโตเกียว เธอเกิดก่อนกำหนดและมีความบกพร่องทางสายตา
“ในวัยเด็กแม้แต่ญาติและสมาชิกในครอบครัวของฉันก็เคยรังแกฉัน” เธอกล่าว
“เพราะว่าฉันไม่สามารถเพ่งสายตาไปที่วัตถุใด ๆ ได้อย่างถูกต้อง พวกเขาจะพูดสิ่งที่น่าสยดสยองเช่น ‘ผู้หญิงคนนี้ดูที่นี่และพูดที่นั่น’ มันเจ็บปวดมาก”
ชาร์มาเป็นนักวิ่งระยะสั้นโดยธรรมชาติที่โรงเรียน แต่พ่อแม่ของเธอไม่มีหนทางที่จะฝึกฝนเธอ เมื่อเธอแต่งงานเมื่ออายุได้ 18 ปี ผู้ชายที่เป็นสามีของเธอก็กลายเป็นโค้ชของเธอด้วย
ชุมชนท้องถิ่นในหมู่บ้านของสามีของเธอต่างตกตะลึงกับความคิดที่ว่าเจ้าสาวคนใหม่จะออกไปวิ่ง แทนที่จะรับหน้าที่ดูแลบ้าน
แต่ถึงแม้จะมีการต่อต้านอย่างรุนแรง ชาร์มาก็ไม่ยอมแพ้ เธอยังคงคว้าชัยชนะ 100 ม. ในการแข่งขัน World Para-athletics Grands Prix สองครั้งในปี 2019 และ 2021 ที่โตเกียว เธอจบอันดับที่ห้าด้วยคะแนนที่ดีที่สุดของฤดูกาล แต่พลาดตำแหน่งใน สุดท้าย.
เธอกล่าวว่าสมาชิกในครอบครัวคนเดียวกับที่เยาะเย้ยเธอเพราะความพิการของเธอรู้สึกภาคภูมิใจในตัวเธอในวันนี้
“พาราสปอร์ตช่วยฉันได้จริงๆ” เธอกล่าวเสริม “มันทำให้ฉันมีตัวตนใหม่และความเคารพที่ค้นพบใหม่ในฐานะคนพิการในสังคมปิตาธิปไตย”
ที่ริโอ 2016 ดีปา มาลิกกลายเป็นผู้หญิงอินเดียคนแรกที่ได้รับเหรียญรางวัลในพาราลิมปิกทุกรายการด้วยเงินช็อต ที่โตเกียวเกมส์ที่จัดขึ้นเมื่อฤดูร้อนที่แล้ว มีการแข่งขันหญิงเหรียญทองเป็นครั้งแรก เนื่องจากประเทศส่งผู้แทนที่ใหญ่ที่สุดเท่าที่เคยมีมา แม้ว่าผู้หญิงจะมีสัดส่วนน้อยกว่า 30%
ผู้เข้าแข่งขันอีกคนคือ Bhavina Patel วัย 34 ปี ซึ่งสร้างประวัติศาสตร์ด้วยการเป็นชาวอินเดียคนแรกที่คว้าเหรียญรางวัลปิงปองในพาราลิมปิกด้วยเงิน
นักกีฬาพิการไม่เคยได้รับความสนใจจากสื่อในอินเดียมากนัก แต่ความสำเร็จหมายถึงสิ่งต่างๆ ได้เริ่มเปลี่ยนไปแล้ว ทัศนคติทางสังคมก็ค่อยๆ เปลี่ยนไปเช่นกัน
Lekhara มีความหวัง
“การเป็นนักกีฬาหญิงเป็นเรื่องยาก” เธอกล่าว “เราได้รับโอกาสน้อยลง แต่ไม่ว่าพวกเขาจะมีโอกาสใด นักกีฬาหญิงชาวอินเดียก็ทำได้ดีมากและในอนาคตจะมีผู้ชนะเลิศที่เท่าเทียมกันจากทั้งสองเพศ
“หนทางยังอีกยาวไกล แต่เรามาถูกทางแล้ว เรามีอนาคตที่สดใส” สมัครแทงบอลออนไลน์